Moeders

Wie heeft er niet mee te maken? Ook al ben je zelf geen moeder, wil dat niet zeggen dat het thema moederinstinct je vreemd is. Misschien werk je al jaren met kinderen, ben je tante of herken je het instinct bij je eigen moeder. Of heb je ineens te maken met bonus kinderen. Het woord moeder gaat dus verder dan alleen de biologische moeder. Iedereen heeft er wel een gevoel bij. En dat gevoel kan van moment tot moment wisselen. De ene keer is het helemaal prima om dat moederinstinct erbij te hebben, het volgende moment kan het tot irritiatie leiden. Ik denk dat veel vrouwen die wisseling in gedrag wel herkennen. Persoonlijk speelt mijn moeder dus al jaren geen actieve rol van betekenis in mijn leven en heb ik noch steun, noch last van haar moederinstinct. Of ze haar intuïtie heeft ontdekt weet ik niet, het is nooit ter sprake geweest. Maar het kan zijn dat haar keuzes t.o.v. mij daar wel een direct gevolg van zijn geweest. Mijn intuïtie, maar ook mijn moederinstinct heeft in ieder geval voor veel afstand tussen ons gezorgd. Het leerde me veel, net zo als de gesprekken met vele andere moeders die hun eigen zoektochten hadden. Vooral dat je als moeder je kind (tijdelijk) haar of zijn eigen pad kunt laten bewandelen. Soms staat die haaks op je moederinstinct en toch kun je die verandering niet altijd tegenhouden. Dan nog kun je vertrouwen op je eigen intuïtie, als je goed luistert wijst die je altijd de weg.

Ik kan hele mooie voorbeelden geven van sterke vrouwen/moeders die kinderen zelf hun zoektocht gunden en ondertussen met mij aan hun eigen intuïtie werkten. Ik noem bewust sterk, omdat loslaten niet betekent uit het oog, uit het hart, of helemaal niets doen, maar juist hulp vragen en geduldig wachten, luisteren en aanwezig blijven tot er gevraagd wordt actief weer mee te doen en daarvoor moet je sterk van geest zijn. Dat gaat verder dan het gebruikelijke vechten of vluchten wat de meeste mensen gewend zijn te doen. Echter zul je vast begrijpen dat deze verhalen privacy gevoelig zijn.